Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Άτιτλο 2ο, λόγω αδυναμίας να αναμετρηθώ με τη ζωή.Πάντα νικάει. Πάντα.

Στο τηλέφωνο μου λέει ότι το κεράκι είναι ένα...8!
«Θα το σβήσεις 8 φορές», της λέω, « και θα κάνεις 8 ευχές!»

Δεν εντυπωσιάζεται!

«Έχει και δυο πουράκια», μου λέει. «Άρα θα κάνω 10 ευχές!»
«Οκ, αλλά του χρόνου», της λέω, «θα κάνεις πάλι 8, γιατί θα χρωστάς την έξτρα φετινή!»

Δεν εντυπωσιάζεται με τίποτα. Εξάλλου το...του χρόνου..είναι τόσο μακριά! για εκείνη. Τώρα το θέμα είναι η τούρτα!

«Τι είναι;», την ρωτά.
«Σοκολάτα!», της απαντά.
«Εύα», της λέει, «θα φας το κομμάτι και μετά τρέχα στο καλάθι. Η τελευταία ανάμνηση της μέρας να είναι η γεύση της σοκολάτας, να προλάβεις να μπεις κάτω από το πάπλωμα και το στόμα να είναι ακόμη μπουκωμένο στη σοκολάτα!»

Παράδεισος! Α, και που είσαι Ευάκι, μείνε στο 8! Το 8 είναι μια χαρά!

Σήμερα Ευάκι, δεν έχω διάθεση. Ούτε το πρωί είχα. Κάτι με τρώει Ευάκι και δεν το βρίσκω. Μπορεί και πολλά. Βαρέθηκα Ευάκι. Είμαι σε φάση αναστοχασμού Ευάκι. Μην τα ρωτάς. Φτιάχνω τις ντουλάπες Ευάκι. Τις ντουλάπες του μυαλού.

Καλοκαιριάζει Ευάκι. Έχω πορωθεί και με ένα θέμα. Μετα νεωτερικότητα, το λένε. Άστο Ευάκι, άστο για αργότερα. Ψάχνω, ψάχνω, ψάχνω τι να σου πω. Θέλω κάτι αισιόδοξο, αλλά γύρω μου βλέπω μόνο μπερδεμένους Ευάκι. Όλοι μπερδεμένοι. Όλοι κάτι ψάχνουν, όλοι τρέχουν Ευάκι. Μπαίνουν, βγαίνουν, υποτίθεται πως ερωτεύονται. Δεν.

Λες οι έρωτες να μετοίκησαν σε άλλον πλανήτη; Δεν ξέρω, ρε συ Εύα! Δεν ξέρω.
Ξέρεις κάτι; Αγαλματάκια παίζετε ακόμη; Ωραία ήταν τα αγαλματάκια! Και τα άλογα και πούμα...

Παιχνίδια παιδικά, Εύα. Ωραία!

Παιχνίδια ενηλίκων, Εύα. Καθόλου ωραία.
Ξέρεις κάτι Εύα. Βαρέθηκα. Μας βαρέθηκα. Κάνε κάτι! Εσύ, η δική σου γενιά, ας κάνει κάτι!
Ξέρω γω, βρε Εύα; Κράτα τον από το χέρι! Ξέρω γω; Κοίτα τον στα μάτια!
Ερωτεύσου τον, Εύα! Ερωτεύσου τον!

Εμείς Εύα, μπερδευτήκαμε στις επιλογές! Το multiple choice το μεταφέραμε από τις ασκήσεις των αγγλικών, στις ασκήσεις της ζωής. Εμάς Εύα, μας τρελάνανε στις επιλογές. Λαλήσαμε, Εύα.
Ξέρεις Εύα, βαρέθηκα να διαλέγω. Στο αεροπλάνο πια, κλικάρω μια θέση συγκεκριμένη, πάντα την ίδια. Χάνω το χρόνο μου, Εύα, τον χάνω αποφασίζοντας για χιλιάδες ηλίθια πράγματα. Μη διαβάζεις το «ηλίθια»...πήδα το...,αλλά ξέρεις είναι όντως ηλίθια, ανούσια τα πράγματα...το καταλαβαίνεις το «ανούσια»; Ή είναι νωρίς ακόμη; Μακάρι να είναι πάντα νωρίς. Μακάρι να υπάρξουν λέξεις που να μη χρειαστεί να αναμετρηθείς μαζί τους. Μακάρι να μη σκέφτεσαι τις επιλογές. Μακάρι να ζεις με την καρδιά.
Εμείς Εύα...ζούμε μια ζωή φοβισμένη. Μην τυχόν και κάνουμε τη λάθος επιλογή. Μας έχουν τρελάνει στις επιλογές. Να ρωτήσω κάτι, Εύα; Σταματάνε ποτέ οι επιλογές; Ποτέ!
Ψαχνόμαστε Εύα, ψαχνόμαστε....κάπου εκεί μέσα στις επιλογές και στις επιθυμίες χαθήκαμε, Εύα. Σταματάνε ποτέ οι επιθυμίες, Εύα; Ποτέ!

Το βρήκα Εύα, αυτό που θέλω να σου γράψω φέτος, το βρήκα, δεν είμαι στο φόρτε μου, άδειασα χτες. Το μυαλό μου δεν έχει γυρίσει από την Συκιά. Ξέρεις Εύα, τα άυλα δώρα είναι τα καλύτερα! Μα είσαι μόνο 8 και δε χρειάζεσαι κηρύγματα!
Αλλά Ευάκι, μακάρι να καταλάβεις πού θες να σταματήσεις, μακάρι να μη φοβηθείς. Να τολμάς Εύα. Να τολμάς να γνωρίζεις. Και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και με τους άλλους.

Της θείας σου, την Κυριακή, της χάρισαν μια παράταση κι εκείνη βρέθηκε αναπάντεχα να κοιτάει την πόλη της από τη θάλασσα! Ευάκι, την αλήθεια, τη δική σου αλήθεια να την αντέχεις, και να την προσφέρεις στο πιάτο!

Κάποια κοπέλα, σήμερα Εύα μου, κοιμήθηκε για πάντα. Το δικό μας «κάποια», Ευάκι μου, για «κάποιον» άγνωστο μας, είναι ολόκληρη η ζωή του.
Εύα μου, μπορείς να καταλάβεις το «για πάντα»;
Δεν ξέρω αν στα οκτώ μπορείς.
Κάποια στιγμή, περασμένους δεν ξέρω πόσους Μάηδες, κάποιος άγνωστος σε μας τώρα, θα είναι τότε ολόκληρη η ζωή σου. Και σε εκείνον τον άνθρωπο, να του προσφέρεις την αλήθεια σου Εύα, στον άνθρωπο, όχι στις επιλογές!
Οι επιλογές είναι για πολλά άλλα στη ζωή των μεγάλων, την καρδιά σου πάλι,... να την εμπιστευτείς στις πεταλούδες.
Κάποια στιγμή θα φτερουγίσουν. Μπορούν να φτερουγίζουν «για πάντα». Ευάκι σε εκείνο το «για πάντα», να σταματήσεις. Ναι, ψυχή μου;

Dedicated to an unknown friend, who put things in the right perspective, in my mind.
People are not choices, people are priceless gifts.

Dedicated to my Catherine for our beautiful correspondence that never ends.
Dedicated to my niece, Eua, for her 8th birthday.
Especially dedicated, to Birious who responded graciously to my soul need for a song.