Παραλογισμοί.
Στη Ρωσία 900 χιλιάδες παιδιά στα ορφανοτροφεία.
Και εκείνη να ξοδεύει ώρες στο "σωστό" παιχνίδι. Χάθηκε, χάθηκε στα πλευμομπίλς, στα λέγκο και στα ξύλινα γερμανικά παιχνίδια.
Βιβλίο, σκέφτηκε, βιβλίο και έξτρα ώρες στο ξόδεμα...
Βιβλία με σιντίς, με χρώματα, βιβλία αδιάβροχα για μικρούς νίντζα, βιβλία για εξερευνητάδες, βιβλία για ηλικίες 0 - 1,5 και 1,5 - 3 και 3 - 6.
Σωστά....σωστά...δεν μπορεί το 3χρονο να έχει τις ίδιες ανησυχίες στη ζωή με το 6χρονο.
Και στο 3χρονο τί παίρνεις, παίρνεις της ηλικίας του? παίρνεις της παρακάτω ηλικίας...του παίρνεις κανά ομόλογο? τί?τί?
Ουφ, χαμένη στην προσπάθεια ανέυρεσης της τέλειας επένδυσης παιδικού δώρου.
Γιατί ξέρεις ε? το παιδικό δώρο είναι πουτάνα από τις λίγες, και σχώρα με για το λεξιλόγιο το καθόλου γαλλικό.
Αλλά ρε συ, άπαξ και "πηδήξει" την παιδική και περάσει στην εφηβική ή προ ηλικία, όλα αυτομάτως λύνονται.
Θαρρείς και ξαφνικά, ό,τι ήταν να επενδύσεις το επένδυσες. Μετά ξεκινάνε τα βερνίκια και τα χιπστερ τισέρτ δια εφήβους με ανοιχτή ημερομηνία λήξης.
Μετά μπορείς να παίρνεις το ίδιο χίπστερ τισερτ στο βαφτιστήρι αλλάζοντας μόνο τα μεγέθη, με μια παρένθεση στο.... δώρο γάμου του! μετά επανέρχεσαι στο τισέρτ χίπστερ. Αιωνίως!!!
Ωραίααααα, το λύσαμε και αυτό.
Το νούμερο, το πρώτο που σου ρίξα στη μούρη, το δες? το κατάλαβες? το αποτύπωσες ή το "πήδηξες"???
Το 900.000. για αυτό ρωτάω.
Το κατάλαβες? το κατάλαβα?
Θα κάνεις κάτι? ή θα τριγυρνάς για μήνες να αλλάξεις τα δώρα της βάφτισης από το ένα μολ στο άλλο μολ???
Σχώρα με και πάλι...αλλά ρε συ...δεν κόβεις μαχαίρι τα δώρα της βάφτισης???
οκ, οκ, μη με πάρεις με τα λάχανα, αλλά ρε συ...υπάρχουν χιλιάδες παιδιά στα αζήτητα.
και μεις ζούμε στο παράλογο.
βασικά..μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μέσα στο παράλογο, ....παράλογα.
Μάλλον όμως θα μου κόψεις την καλημέρα, γιατί είμαι άτεκνη και καλά θα κάνω να σιωπώ.
Και μάλλον θα μου πεις ότι αν είχα δικά μου, θα τα βλεπα αλλιώς.
Θα μπορούσες και μάλλον να έχεις και δίκιο. Σε πολλά ναι, σε μερικά όμως, όχι!
Δε νομίζει να είναι εδώ χώρος να αναλύσει συστήματα διαπεδαγώγησης για παιδιά που ούτε έχει, ούτε ξέρει πώς να τα παράγει.
Αλλά αν ποτέ είχε, σίγουρα θα τους έπαιρνε βιβλία και θα τους μάθαινε, άμα τα διαβάσουν να τα χαρίσουν σε άλλα μικρά που δεν έχουν βιβλία. Όλα. Όλα. εκτός από τα πιο αγαπημένα.
Τα πιο αγαπημένα, τα χαρίζεις πολύ αργότερα εκεί που ανήκουν.
Αν ποτέ είχε παιδιά, πιθανόν να τα ΄θέλε αρχιτέκτονες. Σίγουρα εκείνα δε θα γινόντουσαν ποτέ. Για εκείνα όμως, των αλλονών,... θα θελε να βρουν τρόπους οικονομικούς, οικολογικούς, ρεαλιστικούς, να στήσουν βιβλιοθήκες εκεί που τις χρειάζονται, σε κάτι άλλες ηπείρους.
Γιατί, ρε παιδιά...εκτιμά πολύ τους ΟΜΑ, αλλά αναρωτιέται...κάνει νόημα πια τόση εσωστρέφεια??
Η Γαλλία έχει πολλές βιβλιοθήκες και οι αρχιτεκτονικές της βελτιώνονται αρκούντως...και είναι θαυμάσια όταν αυτά τα δύο, όνειρο και επίτευξη συναντώνται.
Αλλά κάπου αλλού δεν έχουν δικαίωμα ούτε στο όνειρο, βλ. βιβλίο.
Και εκείνη πια στη σύζευξη (αρχιτεκτονικής - δημοσίου κτηρίου) που λαμβάνει χώρα στις αναπτυγμένες χώρες βλέπει μόνο το παράλογο.
Και είναι πολύ βυθισμένη στο παράλογο. Εγώ με την σούπερ ντούπερ βιβλιοθήκη και εσύ χωρίς καν βιβλίο, ένα, δικό σου.
Dedicated to a friend of my brother, a Greek girl, that i do not remember her name, but i happened to have one of my most hopeful coffees back in 2007 in Washington DC.
She did a great job having to do with global educating funding programs and i am looking forward to hearing from her again.
Especially dedicated to children who live the life of an unwanted soul.
Ειδικά αφιερωμένο στην κ. Θεοδώρα Λειψιστινού και στην Μ.Κ.Ο εκπαιδευτικών "ελλήνιον".
http://www.skai.gr/news/world/article/152233/
