Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα γκρι τόσο ματζέντα!να πρέπει να ρυθμίσεις την τηλεόραση!

Το φθινόπωρο ήρθε. Μαζί με τα πρωτοβρόχια! Γυρνάμε στα σχολεία και χαιρόμαστε που επιτέλους βρίσκουμε τους φίλους μας!

Μην μου πεις ότι δεν έχεις ξεκινήσει έτσι έκθεση δημοτικού, γιατί θα πετάξω το μακ από το μπαλκόνι!!!και αυτό ξέρεις ότι δεν έχω καμιά όρεξη να το κάνω!
Άρα?
Άρα, στοιχηματίζω εκ του ασφαλούς! όλα στο κόκκινο, λοιπόν!!
Όλα!
Την έχεις γράψει την παραπάνω πρόταση. Τα πρωτοβρόχια ήρθανε!

Το φθινόπωρο ήρθε! Η εποχή άλλαξε! και αν με παρακουλουθείς περιστασιακά...θα έχεις ίσως καταλάβει...ότι μπήκαμε σε άλλη εποχή!
Στον τέταρτο δρόμο! εμείς εδώ...τον βρήκαμε πριν τον ΓΑΠ!!!
Είμαι σίγουρη! Είμαι και χαρούμενη. Θα σου έλεγα, σήμερα είμαι σίγουρα ευχαριστημένη!

Συναντήσεις.
Έγινε μπαμπάς. Ο πιο αγαπημένος μου άρρεν πελάτης, έγινε μπαμπάς!
Μιλάνε σποραδικά στα τηλέφωνα. Την πήρε χτες, Παρασκευή. Αύριο, αύριο, της λέει, αύριο είναι η βάφτιση!
Έλα ή μην έλα!

Φορεματάκι, χρώματα όλα τα φούξια, να κάνει αντίθεση στο γκρι.
Κλασσικές μουσικές στη διαπασόν.
Η διάθεση στη διαπασόν.
Αθηνά - Μαρία!

Τηλέφωνο στην άλλη αδυναμία. Ο άρρεν κολλητός!
Πού είσαι? ένα..."πού είσαι"....απερίγραπτο!!!!όλο καμάρι!!!
Γελάει δυνατά. Αυτή! Γίνεται κοριτσάκι. Ένα κοριτσάκι περασμένους τους 34 Φλεβάρηδες.
Κατηφορίζει, πίσω από τη Νομαρχία, κατηφορίζει πίσω από τα διατηρητέα. Κατηφορίζει, δίπλα από την παιδική μας γειτονια, Αιμίλιε!
Έλα! του λέει. Έλα! ένα "έλα" μούσκεμα στο πρωτοβρόχι! Αιμίλιε, έλα!
Και πού 'σαι...μην τρομάξεις...είναι με στολή..."βάφτισης"!!!
Έλα!

Σπρώχνει την πόρτα, τη γυάλινη, τη σπρώχνει και φωνάζει δυνατά...
Τόοοοομυ???
Ο άρρεν αδυναμία του βιομηχανικού σχεδιασμού!
Σκαρφαλώνει τα σκαλιά. Προσπαθεί να περάσει το πεζούλι. Σφηνώνει, λόγω φορέματος...το φόρεμα το τίγκα στα μπερδεμένα φούξια...είναι στενό, βλέπεις δεν επιτρέπει άτακτους δρασκελισμούς!
Νομίζεις!
Γελά, σφηνωμένη, να προσπαθεί να περάσει το δεύτερο πόδι από την άλλη πλευρά.
Δες, τί φοράω! του λέει!
Συμβολικό! Θα το βάλω στη βάφτιση του..τζούνιορ!!!!
Δε θα χει βάφτιση! της λέει.
 Ε, καλά και μην είχε!

Αν είχε βάφτιση, δε θα ταν τώρα αυτή σφηνωμένη τοιουτοτρόπως σε κατάστημα, υψηλού βιομηχανικού σχεδιασμού, σε πόλη του ενός εκατομμυρίου που η μισή και πάνω ψηφίζει τον ...Ζορό....για δήμαρχό της.

Θα χει πάρτυ όμως, ε?ε?ε? θα 'χει πάρτυ! Τόμυ! θα έχει πάρτυ? ε?

Γρήγορα, γρήγορα, τσαλαβουτά στα νερά.
Τρελαίνεται να τσαλαβουτά στα νερά.
Μέσα σε ένα πρωινό, κανονικά γκρι, μουσκεμένο, εκείνη είμαι σίγουρη ότι λαμποκοπά.
Όχι, όχι, για τα δικά της. Αυτά δεν υπάρχουν, πρωινό Σαββάτου, λατρεμένε μου αναγνώστη!
Λαμποκοπά για των άλλων!!!
Λαμποκοπά γιατί όταν εκείνη στοιχηματίζει, στοιχηματίζει μόνο εκ του ασφαλούς! και τα δικά της τα "πουλέν" έχουν, φθινοπωριάτικα ήδη αφηνιάσει!
Πόσο, πόσο, πόσο ενθουσιασμένη...ειλικρινά δεν μπορεί με τίποτα να στο πει!
Για δες τους!
Μερικοί από τους άντρες της ζωής της, και το λέει, χωρίς ίχνος ερωτικό, χωρίς ίχνος όμως, παρά μόνο, ως "οι αδυναμίες" της ζωής της, τα πάνε περίφημα!!!

Δεν το ανταλλάσει με τίποτα.
Το να τους βλέπει να μεγαλώνουν όμορφα, να ωριμάζουν, να ηρεμούν, να χαράσσουν πορεία, να πιάνουν τη ζωή και να την πηγαίνουν όπου εκείνοι θέλουν!
Λατρεμένε μου αναγνώστη, η πρώτη μουσκεμένη ευχή της, αυτή!
Μακάρι, να την πας τη ζωή σου, όπου πραγματικά θέλεις! αλλά όπου πραγματικά!
όχι, όχι, για το θεαθήναι, αλλά για αυτό που εκεί βαθιά μέσα σου...θα σε έκανε ευτυχισμένο!

Εκείνη σήμερα λάμπει.
Γιατί? τρεις αγκαλιές, από τρεις ευτυχισμένους άντρες!
Η ευτυχία με φθινοπωρινούς όρους θα ήτανε....δοκιμάζω να πάω τη ζωή μου παρακάτω!
Σήκω, έλα! σήκω από τη συνήθεια! Ξεβολέψου! Άσε, άσε την ομπρέλα! Άσ'την, βγες εκεί έξω και περπάτα! Πού σε πάνε τα βήματά σου?
Εκείνη, την πήγανε σε μια βάφτιση, σε ένα ντηζάιν μαγαζί και σε ένα ζαχαροπλαστείο!
Ααααα βασικά...την πήγανε στον παράδεισο!
και ναι ο παράδεισος μπορεί να είναι ενίοτε γκρι, μουντός και να 'ναι βρεγμένος!
ε και????

Dedicated to Mixalis and to his amazingly brave daughter, Athina - Maria, for not crying at all during her baptism!!!
Dedicated to Tommy and to "on his way" junior son, for the amazing life he is gonna enjoy!!!
Dedicated to Emil and to his dreams, which i so so so totally understand and share!