"Εχουν τη φοιτητική λέσχη που δουλεύει σαν εστιατόριο. Μπορεί 12 με 2 να δουλεύει για τους φοιτητές, 2 με 4 για τα δημοτικά συσσίτια. Είναι περιφρόνηση, όπως είδα στην Αθήνα, να έχεις τον άνθρωπο να περιμένει στη βροχή για ένα πιάτο φαγητό".
τάδε έφη, κ.Γιάννης Μπουτάρης.
προσωπικά εκείνη δεν τον γνωρίζει.
τον συναντά όμως στον τρόπο σκέψης.
πάρε κάτι ψύχραιμο, καθαρό, παγωμένο, αληθινό και ας πονάει.
απόλαυση.
ο αγέρας της δυτικής Μακεδονίας.
απόλαυση.
πάμε πάλι.
εσύ τί κάνεις. πώς σκέφτεσαι.
αυτό το σκέφτηκες ποτέ σου?
να περιμένεις στη βροχή για ένα πιάτο φαγητό, είναι περιφρόνηση. αυτό.
εκείνη πια από σένα αυτό περιμένει.
να σκεφτείς.
να αφήσεις την μπύρα χάμω, και να τον κοιτάξεις στα μάτια.
περιφρόνηση...
να, μια λέξη αφιλόξενη.
περιμένω να αφήσεις το ποτήρι στη μπάρα και να διασχίσει την απόσταση.
την απόσταση προς εμένα, προς εκείνον, προς τον όποιο σε χρειάζεται.
σε χρειάζονται πολλοί, και σε χρειάζονται ποικιλοτρόπως.
περιμένω να μου μαλακώσεις τη ζωή.
όχι, όχι εμένα προσωπικά.
το κάνουν άλλοι αυτό. ήδη.
το "μου" δεν είναι προσωπικό.
το κοινωνώ εγώ για εκείνον, εκείνον, εκείνη, εσένα που στέκεσαι μέσα στη βροχή ή στον ήλιο σε μια σειρά, και περιμένεις ένα πιάτο φαί.
και την αξιοπρέπεια μου, την έχεις σαβουρντιάσει, καιρό τώρα.
καιρό.
οι εσπρέσο σου, τα γέλια σου, οι φίλοι σου, οι έξοδοι σου,
με σαβουρντιάζουν καιρό τώρα.παρόλα αυτά. περιμένω.
περιμένω.
περιμένω από τη Σόνια να το μάθει στον Μπίλυ μας.
περιμένω από τη Μαρίζα να το μάθει στη Λυδία μας.
περιμένω από την Αγγελική να το μάθει στην Ηλέκτρα και στη Σοφία μας.
ξέρεις κάτι?
εμένα ο κυρ Γιάννης μου αρέσει.
ο τρόπος σκέψης του.
μην γκρινιάσεις, μη με κρίνεις, μη, μη, μη.
διέσχισε την μπάρα και έλα να με βρεις.
όχι, όχι, εμένα.
εκείνον που σε περιμένει.
και είναι πολλοί.
Αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο που με κάνει περήφανη. Στον Ευθύμη που με κάνει νορμάλ. Στη Μαρίζα και τον Άρη που...όλα! στη Σόνια και στον Ξενοφώντα που...πάντα!
στον Γιώργο για τη δίοδο που μου άνοιξε. στον Μιχάλη για το παράδειγμα που μου δίνει. στον Κωνσταντίνο, του άλλου σύμπαντος, για τα καθημερινά χαμόγελα. στην Αγγελική μου που..όπου!
Αφιερωμένο σε όλους όσους διασχίζετε τις μπάρες προς τα εμάς!
Χαιρετώ! κ. Μπουτάρη.
μια Νεβεσκιώτισσα, από παππού και γιαγιά.
