Η μεγάλη της αγωνία είναι τι θα λέω όταν βρίσκομαι σε παρέα και μήπως δεν ενταχτώ, δεν καταφέρω να κοινωνικοποιηθώ, μήπως δεν, δεν ρε παιδί μου, δεν κολλήσω.
Μα αν δε βλέπεις τηλεόραση, μου λέει, τι θα πεις? Το λέει με μαμακίστικη σχεδόν απορία. Όοοοχι δεν είναι η μαμά μου, αυτή η συγκεκριμένη, ενδιαφέρεται βασικά για το τι υπάρχει εντός του ψυγείου μου. Τα της τηλεόρασης αφορούν την αθηναία.
Χτες λοιπόν, με μια τέτοια τέλι τεραστίων διαστάσεων να κρέμεται από πάνω της, διάφορα ονόματα γνωστών σε εσάς, αγνώστων σε κείνην, να περνούν πάνω από το κεφάλι της υποφαινόμενης, συνέβη το προφητικό.
Όχι δεν εντάχτηκε, δε ζήτησαν το τηλέφωνό της, δεν, δεν, δεν!
Επίσης, της είπανε ότι το χρώμα της όζας που φορά είναι χειμερινό! Για δες! Πώς τόλμησε μέσα στο κατακαλόκαιρο, να εμφανιστεί με το κόκκινο το χειμερινό φορεμένο! Ντροπή της, που διατείνεται ότι ξέρει τα παντόνε απ΄’έξω!!!
Το βράδυ λοιπόν, που άνοιξε την φλατ, πήδηξε, σαν καλή μαθητριούλα, τη Βουλή, ξέρετε αυτό το χαρντ κορ που δε βλέπει κανείς άλλος πλην της υποφαινόμενης, της Κάθρην κ κανά δυο άλλων κατεστραμμένων, και το πάγωσε στο 4. Στο 4, σε τούτο δω το σπίτι, εκπέμπει μια ζωή το μεγάλο κανάλι.
Μεγάλη να ναι η μέρα του! Έπαιζε λοιπόν μια ξανθιά, που εμένα ολίγον μου αρέσει, είμαι σίγουρη ότι δεν είναι η Ζέτα, που επίσης μου αρέσει, αλλά μια άλλη που ο Βασίλης θα με ενημερώσει μέσω του Νόκια, ποια στο διάλο είναι, και ένας άλλος που είναι ο γείτονάς της.
...........................................
Ρε! Πάτε καλά????!!!!!
Τι κάθεται και μπλοκάρει η έρμη, η 34χρονη???
Εδώ έχει μπροστά της το Ευαγγέλιο, το λυσάρι της ζωής. Της ελληνικής!
Δε θα πει πολλά.
Απλά άρχισε να ψάχνει για το πασαπόρτι της.
Ρε! Πάτε καλά????!!!!
Συνοψίζει, με συνοπτικές διαδικασίες.
1. αυτά τα αγόρια είναι αντιπαθητικά.
2. αυτά τα κορίτσια είναι για λύπηση.
3. ρε!πάτε καλά???!!!
Με κίνδυνο γκράντε να καταστεί αντιπαθητική και να την κάνετε ανφολοου όπως λένε στο πάραλελ, κανά δυο σκέψεις.
Η ζήλια δεν είναι ένδειξη ότι σε θέλει, βρε! Βέβαια τώρα που το σκέφτεται, αν κι εσύ δε διαθέτεις τίποτις άλλο πλην μιας κορμάρας, μιας αυτοκινητάρας, μιας θεσάρας...θα ζηλεύει αυτά, για τι δεν έχει γιατί άλλο να κάτσει μαζί σου.
Εσύ πάλι περιφέρεις, ένα αξεσουάρ....συνήθως εμάς, τις θηλυκές.
Λυπάμαι χρυσό μου, αλλά κάνε κάτι με τις ανασφάλειες σου. Τις εσωτερικές, i mean. Τις εξωτερικές τις έχεις λυμένες, μανικιούρ, πεντικιούρ, όλα άψογα εκτός.
Εντός...το μάλε βράσε.
Συγνώμη ρε παιδιά, για το ερειστικό. Αλλά η χώρα έχει γεμίσει «νύχι – νύχι». Όπως παλιότερα με βιντεοκλάμπ και ντιβιντικλαμπ, και κάτι πάντα σε κλαμπ.
Ταπεινά ομολογεί, ότι έχει κολλήσει κι εκείνη σε βιντεοκασέτες και ντιβιντι και λατρεύει να χτύπεται στα κλαμπ.
Στο νύχι, πάλι έχει κολλήσει μόνο στο μαύρο γκρι. Έτσι. Οκ...κατάλοιπο του βιομηχανικού σχεδιασμού....παραδέχεται.
Αλλά ρε παιδιά, κουράστηκε να βλέπει άψογους ανθρώπους, όπου γυρνάει το βλέμμα της βλέπει άψογους ανθρώπους. Μιλάνε για έναν Ονούρ, και κάτι άλλες τύπισσες. Επίσης αν εκείνος θέλει να πάει κάπου το ΣΚ με κολλητούς, εκείνη πρέπει να γκρινιάσει και να μην τον αφήσει. Ε????!!!!!
Εκείνη, ταπεινά, βρίσκει σέξι κάτι μη άψογους ανθρώπους, με απογειωτικά μυαλά, ανθρώπινες συμπεριφορές που δε ντρέπονται να της πουν ότι ανυπομονούν να την δουν. Κι αυτή.
Ξέρεις κάτι? Ποτέ δε θα χει άψογο μανικιούρ. Πάντα θα μαγειρεύετε παρέα. Και οι ζήλιες της, θα αφορούν τα βιβλία και τα ταξίδια σου, και θα ναι στοργικές. Μόνο. Μακάρι να έχεις κολλητούς και να κάνετε κάτι αγορίστικα ταξίδια απογειωτικά. Εκείνη θα σε περιμένει ανυπόμονα, να ακούσει. Και ναι ρε, η Ζιζελ είναι πολύ σέξι. Όπως και ο Φάμπιο.
